Een aantal dagen geleden was er wat rumoer online over een bericht van de hogeschool PXL, waarbij ze bij bepaalde lessen de laptop niet meer mogen gebruiken. Opvallend aangezien PXL zich al jaren profileert als de hogeschool met de laptop. Het gaat echter over een sociaal experiment om te testen of de resultaten van de studenten verbeteren als ze minder zijn afgeleid door hun laptop tijdens de les. Zo zijn studenten blijkbaar meer dan de helft van de tijd in de les bezig met social media en niet met wat de docent vooraan in de klas zit te vertellen.
Directeur Ben Lambrechts kwam dan ook al snel met een verklaring dat we ons helemaal geen zorgen hoefden te maken. “We gaan geen einde maken aan de digitalisering. De laptop blijft een middel dat moet worden ingezet op het beste moment.”
Het deed me ook meteen terug denken aan een artikel en enkele Twitter berichten uit 2016, waarbij het gebruik van de laptop in de les net optimaal werd ingezet door de studenten zelf.
I learned today that a group of students used a Google doc to take lecture notes– they all took notes simultaneously in a collective file.
— yeehaw 𐚁 (@mckellogs) December 20, 2016
Samenwerken om een beter resultaat te behalen
Zo had een studente tijdens haar les opgemerkt dat een groep van de studenten een Google document had aangemaakt om tijdens de les notities te maken over de leerstof die werd gezien. Op zich niets abnormaal zul je denken, dat doen ze toch hopelijk allemaal wel? Klopt, maar het opvallende aan deze groep studenten was dat ze dit document met notities samen invulden tijdens de les. Bij Google documenten kan je namelijk met meerdere mensen tegelijk aan een document, spreadsheet of presentatie werken. Als je dit document tenminste deelt met bewerkingsrechten met die andere studenten.
Zo hadden de studenten een efficiënt systeem afgesproken, waarbij ze samen de nodige notities maakten om de leerstof van de les te verduidelijken. Aangezien ze in ‘real time’ elkaars notities zagen, werd er minder leerstof gemist en werd het noteren van deze notities verdeeld tussen de studenten in de groep. Elke student had zijn eigen kleur en zo zag je meteen wie er wat had geschreven. Bovendien werden er tussen bepaalde stukken leerstof ook plaats voorzien om vragen te stellen over het onderwerp in kwestie, waarbij er ook antwoorden en verduidelijkingen kwamen van de studenten zelf. Deze antwoorden gaan ook niet verloren want ze blijven in het document staan.
Organisch werd het ook snel duidelijk dat sommige studenten sneller waren in het noteren van de notities en anderen in het beantwoorden van vragen of verduidelijken van bepaalde stukken. En andere studenten vlogen uiteindelijk ook uit de groep en het document, omdat ze helemaal niets deden om bij te dragen tot dit collectief.
Wat denk jij? Zou jij zo een samenwerking zien zitten?